Gluurpoppen

Laatst zat ik met mijn ouders in een pannenkoekenhuis. Zoals in veel pannenkoekenhuizen was het ook hier 'gezellig' gemaakt met de nodige decoratie. Wat boomstamschijven voor de ramen, geruite strikken speels verspreid door de ruimte, nepbloemetjes in potjes van aardewerk, dat soort spul. 'Mam, moet jij niet zulke dingen gaan maken, hartstikke leuk!' zei ik grappend, terwijl ik wees naar een grote stoffen pop met een bezem van stro die aan een biels gespiest was. 'Nou, dan maak ik liever gluurpoppen' antwoordde ze. (voor de gein uiteraard)

Gluurpoppen! Daar had ik lang niet meer aan gedacht. En terecht.

Gluurpoppen zijn heel erg eng. Of eigenlijk zijn de mensen die ze hebben heel erg eng.
Ik citeer even van de website gluurpoppen.nl

'Het lijken net peuters van plusminus 2 jaar oud en ongeveer 86 cm groot.
Heel leuk als decoratie in huis, tuin, of als cadeau voor iedere gelegenheid.
De poppen zijn handgemaakte, unieke, gluurdertjes.
Iedere pop is anders door de kleding.
Door de vorm en aandacht waarmee ze gemaakt zijn, zien ze er levensecht uit.
NIEUW: doordat er een fopspeen in het 'mondje' zit en ze een zonnebrilletje op hebben, hebben ze toch een soort gezichtje en kunnen ze nóg beter gluren!
In sommige streken is het al echt in, andere streken is het nog onbekend. Als u ze leuk neerzet, zijn ze voor een voorbijganger niet van een echt kind te onderscheiden.

Groetjes, Lenie'

Met een fopspeen kun je dus beter gluren. Weer wat geleerd. Maar goed, de bedoeling is dus blijkbaar dat voorbijgangers denken dat er echt een kind naar binnen gluurt.
Zitten die eigenaren dan gehurkt achter de vensterbank en verstopt achter het gordijn te wachten op voorbijgangers? Gniffelend, proestend, de kramp in hun kuiten negerend?

'Ja! Ja! Daar heb je Henny! Shhhhttttt! Hmpprrffff... kijkt ie?? Kijkt ie?? Ppppffff!! En? Wat doet ie? Kijkt ie? Ja! Hij kijkt! Ssssttt! Proest. Wat doet ie? Oh, hij loopt door. Nou, misschien komt ie zo wel terug. Koffie?'

Of zouden ze het voor zichzelf neerzetten?

'Bert. Bert!'
- 'Huh wat?'
'Er staat een kind voor het raam!'
- 'Wat?? Waar?'
'Daar! Naast die hortensia die we van Annie hebben gekregen!'
- 'Verrek! Wat brutaal! Kijk! Hij gluurt naar binnen!'
'Ja, en hij blijft gluren! Zelfs nu we hem gezien hebben!'
- 'Ik ga er wat van zeggen!' (loopt naar de voordeur) 'Hé! Jij daar! Hou daar eens mee op!' (loopt weer naar binnen) 'Zo. Die zien we voorlopig niet meer terug.'
'Maar hij staat er nog steeds hoor Bert.'
- 'Wel potverdikkeme!' (loopt naar het raam en klopt er hard op) 'Hé! Ga maar bij je moeder gluren, brutale vlegel!'
Op de achtergrond:
'Goedzo Bert! Dat zal 'm leren! Koffie?'

Het blijft vreemd.
Ik zit nog eens even op die site te kijken en je hebt ze echt in alle soorten en maten. Zo zijn er de 'klimmertjes'. Deze variant van de gluurpop klimt zogenaamd tegen de schutting op en 'gluurt' er overheen.
Hoeveel burenruzies zouden daar al uit voortgekomen zijn?

'Dag buurman, ik hang hier even mijn nieuwe gluurpop op hoor!'
- 'Uw nieuwe wat??'
'Mijn gluurpop! Kijk! Schattig hè? Het lijkt net of er een kind over de schutting gluurt.'
De volgende dag:
'Bert! Bert!'
- 'Huh, wat?'
'Ons klimmertje is onthoofd!'

Op de website staat ook een rubriekje 'wist u dat...'

... een stel dat op hogere leeftijd verkering kreeg een gluurpop bij mij kocht, wegliep en met een lachje en zei: "Leuk, nu hebben we tóch samen een kindje!!?"

.........

'Zit Kevin wel in de gordels?'
- 'Wie??'
'Kevin, ons kind.'
- 'Ooh. Bedoel je dat. Nou vooruit.' (doet snel gordel om bij gluurpop)
'Hoe was het op school vandaag?'
- 'Hij zegt niks terug hoor'
'Ja, dat weet ik ook wel! Maar je kunt je toch wel een béétje inleven??'
- 'Oh, sorry hoor. Ik wist niet dat je dit gedoe met die gluurpop zo serieus nam.'
'Ja, ik neem dat heel serieus ja! Mag ik ook eens een keer iets voor mezelf hebben? Sorry dat mama zo schreeuwt tegen papa hoor lieverd, maar we gaan niet scheiden hoor! We hebben gewoon een meningsverschil.'
Heel lang stil...
- 'Nou, eehh, zullen we dan maar langs de McDonalds rijden voor een Happy Meal?'
'Ik hou van je.'