Vrij ongezellig

Het is weer zaterdag. Ik neem net een hap van mijn bitterbal wanneer ik achter mij geschreeuw hoor. Het komt nauwelijks boven het geroezemoes op de Neude uit. Het is geen geschreeuw uit angst of uit woede. Er wordt iets voorgedragen. Hakkelend, met een schriele, overslaande stem. Als je goed luistert, hoor je dat het een lied is.
Voor mij is het direct duidelijk waar we mee te maken hebben. Ik draai me om en jawel, daar staat ze; het meisje dat binnenkort gaat trouwen. Ze draagt klompen en een Oudhollands kostuum met daaroverheen een sjerp ('Ik ga trouwen!') (Hallo! Professioneel!) Ze leest een tekst op vanaf haar mobieltje. Ze wordt omringd door de 'vriendinnen' die deze dag voor haar hebben georganiseerd. Meisjesmeisjes met gekleurde skinnyjeans en glittershirtjes. Ballerina's of pumps aan hun voeten, die laatste variant wiebelend op de kinderkopjes van de Neude. Om hun schouders hangen grote, zwarte leren tassen met gouden details en kwastjes. Aan hun oorlellen bungelen enorme ringen. Allemaal hebben ze een hele originele bloemenketting om en hun Blackberry's zijn stuk voor stuk op 'de vrijgezel' gericht. Niet omdat ze meerdere camerastandpunten belangrijk vinden voor de uiteindelijke montage, maar uit schaamte. Zij hebben ervoor gezorgd dat hun vriendin daar ontzettend voor lul staat. Filmen dus. Anders sta je er maar zo bij.

Het vrijgezelle meisje heeft het zwaar. Het feit dat ze een door haar vriendinnen geschreven tekst moet zingen voor de volle terrassen van de Neude is slechts één van de opdrachten die de meiden vandaag voor haar in petto hebben. Maar dan krijgt ze hulp uit onverwachte hoek. De aandacht van de terrasbezoekers verschuift naar een ander aanstaand bruidje dat blozend met een roos in haar hand op een groep jongens afloopt. Haar vriendinnen komen er luid joelend achteraan met hun telefoontjes. Ook in deze groep is iemand op het lumineuze idee gekomen allemaal dezelfde bloemenketting te dragen, maar ze hebben iets meer geld uitgegeven en op hun hoofden prijken plastic kroontjes. Een jongen die de lippenstift van de vorige vrijgezel nog op z'n wang heeft, staat zuchtend op en laat een foto maken terwijl het meisje hem de roos overhandigt en een kus op z'n wang geeft. De 'projectleidster' van de groep wappert met een professioneel geplastificeerd programma. 'Meiden! We moeten nog 13 mannen! Opschieten!' ('Meiden'. Dat woord. Afschuwelijk. Beetje in dezelfde categorie als vrouwen die hun vriend 'm'n mannetje' noemen of 'een hapje eten' zeggen in plaats van 'eten')
Verderop heeft zich een groep oudere mannen op het terras geïnstalleerd voor een reünie van V.V. De Meern's achtste elftal. Bierbuiken bollen op onder gestreepte C&A shirts die in hun te korte spijkerbroeken met dunne leren riempjes zijn gestopt. Een verlegen serveerster probeert hun bestelling op te nemen. Aan het bulderende gelach en uitgelaten geschreeuw te horen is het niet het eerste rondje van de heren. Wanneer de glazen onder luid gejuich op het gammele terrastafeltje worden gezet, ontdekt één van de mannen het meisje met de rozen. Ze roepen en zwaaien wild in de hoop dat het jonge ding ook één van hen een kus komt brengen. 'WAAR is het feestje? HIER is het feestje!!' Het bier klotst uit de glazen terwijl ze instemmend proosten. God of de projectleidster, ik weet niet precies wie, brengt de twee groepen samen en het ritueel begint van voren af aan.
Daar komt groep nummer drie het plein op. Deze staat in het teken van Elvis. Ze zijn wat ouder dan de eerdere groepjes en hebben allemaal een handig, kort kapsel. 'De aanstaande bruid heeft een Elvispak aan met een te kort bovenlijfje waardoor het kruis van het pak haar bilspleet in wordt getrokken door haar schouders. De pijpen zijn te kort. Ze heeft een rubberen pruik op en aan een strakke riem hangt een plastic gitaartje. Ze kijkt een beetje onbeholpen en wacht op instructies. De vriendinnen van Elvis hebben een bolderkar volgeladen met een draagbare radio, kleedjes en andere zooi. 'ElvisLive' staat er op een A4tje dat op de achterkant van de kar is geplakt. 'We laten haar verkleed als Elvis liedjes playbacken op de Neude!' 'Jaaaa!!!!' 'Oh wat errug!!! Haha! Nee joh! Dat is toch leuk!!' Giechel giechel.
Wanneer ik naar huis loop, passeer ik nóg een groepje. De vrijgezel van deze groep loopt mekkerend voor een kudde lallende hockeymeisjes uit en heeft een schapenpruik op. Ze is door iemand zonder talent of tijd geschminkt. Op een zelfbeschreven T-shirt staat al even knullig: 'Mannen: Beeehhhhh. Beeehhhhh.'
Er zijn vrouwen die van hun vriendinnen verwachten dat er een vrijgezellenfeest wordt geörganiseerd. Ik vind dat best asociaal. Je jaagt mensen op kosten en ze moeten tijd uittrekken om het geheel te organiseren. Misschien dat je dan toch gauw op één van de bovenstaande varianten uitkomt. Laat 'r maar lekker voor lul staan. Zíj wilde dit. Kan ze 't krijgen ook.